بین ما و من اگر فاصله ای نیست خطاست

اشک من ریخت ندانست که سر چشمه کجاست

کار دل یکسره پرپر زدن از تنهایی است

قاصدک فرق ندارد شب و روزش که رهاست

دشت و صحرا و بیابان همه را پر زده ام

پرپر قلب من از پرپر گنجشک جداست

شک ندارم که شب و روز فقط در راهم

سری افتاده در این راه که خود راهنماست

گل من ماندن و رفتن همه اش تنهایی است

این یکی عین وفا وان دگری عین جفاست